Chociaż onejroanaliza jest umiejętnością trudną, dostępną tylko zawodowym psychoterapeutom, to jednak uważam, że pewne podstawowe wiadomości z tego zakresu powinien posiadać każdy lekarz. Podobnie np. metodami pracownianymi zajmują się specjaliści analitycy, jednakże do wykształcenia każdego lekarza należy elementarna znajomość podstawowych metod analitycznych, choćby ich miał nigdy sam osobiście nie wykonywać. Technika badania marzeń sennych może się zresztą przydać do innych celów. Lekarz mający w opiece chorego nerwicowego może sam nie dokonywać onjeroanalizy, ale dbać może o to, aby kierując chorego do specjalisty psychoterapeuty mógł przesłać prawidłowo dokonane zapisy marzeń sennych swego pacjenta, co będzie stanowiło wielkie ułatwienie techniczne. Wadliwie uskuteczniony zapis utrudnia, a nawet uniemożliwia zbadanie marzenia sennego. Aby zapis był o ile możności metodycznie bezbłędny i nadawał się do fachowej analizy, musi być:
1.Spisany; sen opowiedziany lub spisany przez badacza po pewnym czasie na podstawie opowiadań śniącego nie daje rękojmi ścisłości i dla badań naukowych nie przedstawia wartości.
2.Zapis musi być dokonany natychmiast po obudzeniu. Badany musi mieć przy łóżku w pogotowiu papier, ołówek, światło i wygodną podstawę do pisania.
Obudziwszy się, musi natychmiast, za najświeższej pamięci sen zapisać, o ile możności stenograficznie, czy to w nocy, czy w dzień. Doraźne te zapiski muszą zawierać wszystkie możliwe szczegóły w takiej formie, by przy przepisywaniu na czysto (czytelnie) najdrobniejszy szczegół nie uległ zniekształceniu. Jeżeli postęp techniczny dotarł do chorego, to mógłby dokonać zapisu posługując się dyktafonem.
3.Tak przygotowany tekst, napisany na czysto stylem zwięzłym i jasnym, musi zawierać szczegóły i określenia, na które badacze zazwyczaj nie zwracają uwagi. Śniący musi mianowicie przygotowywać zapis z myślą o tym, że będzie on studiowany przez badacza nie znającego środowiska i przeżyć, z których zaczerpnięte zostało tworzywo marzenia sennego. Występujące więc we śnie osoby, przedmioty i sytuacje muszą być określone w sposób zrozumiały dla osób drugich. W szczególności podać należy w paru słowach: a) charakterystykę występujących we śnie osób, więc ich wiek, wygląd, stosunek do śniącego w życiu, okres życia, z którego pochodzą te osoby, ich podobieństwo do jakichś innych osób itd.; b) opis przedmiotów, ich znaczenie w życiu śniącego, również z podaniem okresu, w którym przedmioty te odgrywały rolę; c) wyjaśnienie sytuacji lub epizodów marzenia sennego, o ile stanowią one wierne lub zniekształcone odbicie jakichś sytuacji życiowych. Przy zniekształceniu podać należy jego istotę i tutaj również zaznaczyć okres życia, którego dana sytuacja dotyczy.
