Rola psychoterapii w różnych dziedzinach medycyny
Poniżej podane uwagi i wskazówki bynajmniej nie są wyczerpujące, ani nie roszczą sobie pretensji w tym kierunku. Tylko zbiorowym wysiłkiem wielu specjalistów można by się z:bliżyć do tego celu. Powstałoby olbrzymie dzieło. Samo streszczenie piśmiennictwa, dotyczącego zastosowania psychoterapii w różnych dziedzinach medycyny, mogłoby wypełnić potężną księgę. Jeżeli poniżej omawiam bardziej szczegółówo zagadnienia tyczące się chorób […]
Rozszczepienie osobowości i zagęszczenie
Doniosłe znaczenie posiada zjawisko podstawiania na oznaczenie samego siebie lub drugich osób pewnych jakby aktorów. Aktor taki wyposażony jest w funkcje, odgrywa rolę lub znajduje się w sytuacji przynależnej wyłącznie do osoby zamaskowanej. Obecność w jednym śnie wielu osób bywa uwielokrotnieniem jednej lub kilku osób, które obchodzą śniącego. Zarówno śniący, jak i inne osoby coś […]
Starzenie
Istota i sens starzenia się. Są dwa poglądy na to zagadnienie. Jeden pogląd widzi w procesach starzenia się nieuchronną konieczność biologiczną, bez której nie byłoby życia. Starzenie się nie byłoby więc procesem patologicznym. Gerontologię należałoby zaliczyć do biologii i fizjologii prawidłowej, a nie do medycyny. Starzenie się komórek i tkanek, a nawet humoralnych składników żywego […]
Technika badania marzeń sennych
Chociaż onejroanaliza jest umiejętnością trudną, dostępną tylko zawodowym psychoterapeutom, to jednak uważam, że pewne podstawowe wiadomości z tego zakresu powinien posiadać każdy lekarz. Podobnie np. metodami pracownianymi zajmują się specjaliści analitycy, jednakże do wykształcenia każdego lekarza należy elementarna znajomość podstawowych metod analitycznych, choćby ich miał nigdy sam osobiście nie wykonywać. Technika badania marzeń sennych może […]
Zastosowanie psychoterapii w neurologii
Zastosowanie psychoterapii w neurologii jest niemałe, nawet w stanach równoznacznych — zdawałoby się — z trwałym kalectwem. Jest zasługą czeskich kolegów (Stary i in., 1957—59, Miratsky, 1959), że opracowali metodę odruchowo-warunkowego leczenia stanów kurczowych. Spośród 100 leczonych chorych większość przypadków dotyczyła porażeń połowiczych mózgowego pochodzenia, dotychczas bezskutecznie leczonych różnymi sposobami. W przypadkach niedowładów wykorzystano zachowane […]
Nerwice płciowe i tzw. zboczenia
Jest to ta dziedzina nerwic, w której psychoterapia odgrywa naczelną rolę i święci największe triumfy. Jest to zrozumiałe jeżeli się zważy, że geneza tych zaburzeń jest psychiczna, nawet w tych przypadkach, w których składnik nerwicowy stanowi tylko nadbudówkę na podłożu organicznym. Warunkiem powodzenia, jak wszędzie w medycynie, jest trafne rozpoznanie, które musi uwzględniać stronę patofizjologiczną. […]
Simonizm
Dzisiaj personel lekarski i pielęgniarski ma różne od dawnego podejście do umysłowo chorych. Dzięki simonizmowi zmienił się wygląd całych oddziałów psychiatrycznych w szpitalach, zwłaszcza oddziałów dla chroników i dla chorych podnieconych. Podstawą tej metody jest ignorowanie w chorym umysłowo tego co chorobliwe, czego brak, natomiast systematyczna i wytrwała rozbudowa pozostałych w chorym składników zdrowych sił […]
Leczenie zajęciowe
Wszystkich obowiązuje uśmiech; uśmiech nastraja pogodnie i zjednuje ludzi, może nawet w wyższym stopniu, niż przepych wyposażenia pokoi i sal chorych. Należy zwracać uwagę na treść porozwieszanych obrazów,- musi to być treść miła i pogodna. Umysł chorego powinien być od rana do wieczora zajęty. Zadanie to spełnia najskuteczniej praca, która jest możliwa nawet na oddziałach […]
Sanatoria
Próżniaczy tryb życia, same rozrywki, swoboda obyczajów, flirt — wszystko to miewa zły wpływ psychagogiczny, stanowi bowiem bezwiednie nagrodę za chorobę. W sanatoriach nie powinno być ludzi zdrowych, bo i to się zdarza. Powinno się tam kierować wyłącznie ludzi chorych celem przeprowadzenia odpowiedniego leczenia. Regulamin powinien kłaść nacisk na uregulowany potrzebami zdrowia, zdyscyplinowany tryb życia […]
Psychoterapia aktywno-kompleksyjna
Metodzie tej nadano nazwę psychoterapii aktywno-kompleksyjnej, czyli skojarzonej. Dąży ona do zatarcia ostrej granicy, która zachodzi między somatoterapią a psychoterapią. Granica ta nie powinna w praktyce istnieć. Internista, chirurg, pediatra, neurolog, lekarz ogólny i współpracujący z nimi personel pomocniczy, czy chcą czy nie chcą, wywierają zawsze jakiś wpływ psycholeczniczy. Chodzi o to, aby wpływ ten […]